Czy przewidywanie przyszłości jest możliwe? Zastanawiali się nad tym ludzie od początków swojego istnienia na ziemi. Przepowiadanie przyszłych wydarzeń, a także „czarowanie” rzeczywistości, tak by była pomyślna zaczyna się już w czasach pierwotnych myśliwych. Stąd też zapewne bierze się wróżenie z kości i wnętrzności zwierząt – np. praktykowane później przez Etrusków wróżenie z wątroby. Zapewne już w tych odległych czasach próbowano wysnuwać wnioski o nadchodzących wydarzeniach na podstawie snów.
W czasach wielkich cywilizacji starożytnych, zwłaszcza w Babilonie, rozwinięto sztukę przewidywania przyszłości, głównie na podstawie interpretacji ruchu gwiazd i planet. Grecy natomiast woleli szukać wiedzy na temat nadchodzących dni w snach i wizjach narkotycznych. Tak działała wyrocznia w Delfach – Pytia siadała na trójnogim stołku nad oparami wydobywającymi się ze szczeliny w skale. Odurzona trującą mgłą zaczynała wpadać w trans i wypowiadała różne słowa, które kapłani odpowiednio interpretowali. W wielu świątyniach greckich praktykowano też sen w świątyni. Jeżeli ktoś chciał wiedzieć co go czeka po prostu szedł na noc do świątyni i tam zasypiał. To, co mu się przyśniło interpretował kapłan i udzielał dalszych wskazówek.
W średniowieczu i epoce nowożytnej na dworach królewskich i książęcych utrzymywano wróżbitów i astrologów, którzy radzili władcom jakie decyzje powinni podejmować i co ich czeka w najbliższym czasie.
Czy dziś wierzymy, że można przewidzieć przyszłość? Od czasów rewolucji intelektualnej w XVIII w. jest coraz więcej sceptyków. Uczeni mówią raczej, że można na podstawie pewnych wydarzeń przewidzieć, do czego one doprowadzą, ale nie na podstawie zabiegów magicznych, czy snów. Przeciętny obywatel ma na ten temat własne zdanie, a horoskopy nadal są bardzo popularne.
