Arkana, czyli wiedza tajemna znana tylko nielicznym – takie miano noszą grupy kart w tarocie. Skuszeni tymi arkanami klienci chętnie wierzą w nadprzyrodzone predyspozycje osoby wróżącej im z kart lub w inny sposób.
Znajomość kart tarota rzeczywiście wymaga pewnego przygotowania i rzeczywiście podejmują się tego tylko niektórzy ludzie. Czy dzieje się tak dlatego, że są to nieliczni wybrańcy, a inni nie są do tego predysponowani? Niekoniecznie trzeba to tak odczytywać. Może po prostu wróżeniem zajmują się osoby, które po pierwsze wierzą w to, że działanie tarota jest prawdziwym zjawiskiem, po drugie podjęły decyzję, że w ten sposób będą pomagać ludziom – ewentualnie zarabiać na życie. Jeżeli chodzi o tę drugą motywację to zawsze istnieje podejrzenie, że przynajmniej część wróżbitów to oszuści. Sami nie wierzą w to, co robią, ale potrafią świetnie grać. Opanowali odpowiedni sposób wypowiadania się i nauczyli się znaczenia kart lub innych przedmiotów, zjawisk itp. związanych z wróżbami. Ludzie tacy, zwykle inteligentni i przedsiębiorczy potrafią szybko dorobić się profesjonalnego lokalu i sprzętu. Niestety to właśnie zewnętrzne pozory profesjonalizmu najczęściej przyciągają klientów.
Czy jest jakaś szansa żeby odróżnić prawdziwego wróżbitę od oszusta? Najprostszym sposobem wydaje się po prostu sprawdzenie czy przepowiednia się spełni. Oczywiście, jeżeli ktoś wierzy w spełnianie przepowiedni. Tu istnieje jednak pewien problem – osoba wierząca w autentyczność wróżby będzie tak długo wypatrywała jej realizacji, że w końcu ją dostrzeże.
Warto może raczej zwrócić uwagę na to, jakie przepowiednie podaje nam wróżbita. Jeżeli są to ogólne zdania na temat życia to istnieje podejrzenie, że jest to zwykły oszust. Wróżbę, że w okresie jesiennym musimy bardziej zadbać o zdrowie, albo, że przed wypłatą trzeba unikać konfliktów z szefem możemy sobie sami wymyślić i to zupełnie za darmo.
